Τι μου έμαθε η ζωή

(Εναλλακτικός τίτλος: αΠΟΣΤαξη).

Στα πρότυπα των λαϊφστάιλ περιοδικών, των εγχειριδίων με κινέζικα αποφθέγματα και του Νίκου Αλιάγα, αποστάζω την εμπειρία μου από τη συναρπαστική ζωή μου μέχρι τούδε σε 20 τσιτάτα. Αποστηθίστε:

1. Αν κάνεις το ίδιο λάθος τρίτη φορά, ετοιμάσου να το επαναλαμβάνεις εσαεί.
2. Οι φιλίες χτίζονται πάνω στους σωστούς συσχετισμούς ανασφάλειας.
3. Τα μπλογκ καταπολεμούν το φόβο της έκθεσης, με τίμημα μια καμπουριασμένη πλάτη.
4. Η αθωότητα δεν είναι σαν μικρόβιο, αλλά σαν ιός: υπάρχει και χωρίς συμπτωματολογία.
5. Η οξυ-δέρκεια πρέπει να δώσει συνειδητή μάχη, αν θέλει να αποσχιστεί από την ξινίλα.
6. Χωρίς έναν οργασμό την ημέρα, τι να σου κάνει ένα μήλο.
7. Οι αντιφάσεις δεν είναι πάντα γοητευτικές.
8. Τα συμπλέγματα τσουλάνε τη δημιουργία, αλλά δεν την επιταχύνουν.
9. Καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς (δεν είναι δικό μου, αλλά το προσυπογράφω με πάθος).
10. Η φράση "δυτικός πολιτισμός" εμπεριέχει το σημαινόμενο της φράσης "άρεια φυλή" (αυτό θέλει καλύτερη διατύπωση).
11. Κουτσοί, στραβοί, στον άγιο Βαλεντίνο.
12. Η ατάκα είναι το παιχνιδάκι του συγκροτημένου, είναι το σωσίβιο του ανερμάτιστου.
13. Ποτέ δεν ξέρεις αν σου ξημερώνει.
14. Ο κρυφά ερωτευμένος μοιάζει με κουβερτούρα σε μπεν μαρί: λιώνει αργά, κινείται σιωπηλά, γυαλίζει διακριτικά και διατηρεί μια πικρή γεύση.
15. Μερικές φορές, πρώτα εκδικείσαι και μετά παθαίνεις το κακό.
16. Η προσωπική γνωριμία με τον άνθρωπο πίσω από τον αγαπημένο μπλόγκερ είναι σαν να επαναπροσδιορίζεις με φιλικούς όρους τη σχέση σου με συγγενή εξ αίματος.
17. Η σχέση αναλογίας απαντά σε πολύ μικρό φάσμα της ζωής, αναλογικά.
18. Για να σου χτυπήσει η τύχη την πόρτα, πρέπει να είσαι κλειστά - αν είσαι ανοιχτά, είναι ήδη κάπου μέσα στο μαγαζί.
19. Η αλλαγή οπτικής γωνίας βάζει αποτελεσματική τρικλοποδιά στη λογική.
20. Αν είναι να πιάσεις πάτο, ας είναι απ' αυτούς με τη χλωροφύλλη.

Θα θέλατε ίσως να ψηφίσετε το καλύτερο απόφθεγμα; Θα θέλατε να μου πείτε τι να κάνω με αυτό που θα βγει πρώτο; Εγώ δεν μπορώ να ζορίσω άλλο τον εγκέφαλό μου αυτή τη στιγμή (και τις επόμενες - σίγουρα).

Kiss the fog

Εμένα, πάλι, σήμερα μου φαίνεται σαν να έχω μόλις κλείσει το καυτό νερό σε ντουσιέρα χαμηλοτάβανου μπάνιου. Από τους ατμούς, η μύτη μου ούτε φαίνεται ούτε μπορεί ν' ανασάνει. Και από τη δίψα για ορατότητα και ανάσα, το σώμα ολόκληρο γίνεται απορροφητήρας που πάνω του κολλάνε χαρτιά, περαστικοί, λάμπες αλογόνου και κινητά τηλέφωνα.

Ωραίο δεν είναι αυτό;

Επίσης, πάντα υπάρχει η παρομοίωση με την πτήση του αεροπλάνου μέσα στα σύννεφα. Νομίζω πως σε όλους αρέσει να πετάνε ψηλά.

Δεύτερες σκέψεις

- Είναι η αποκρυπτογράφηση του Ες(Εμ)Ες: «ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ».
- Είναι το τσαντάκι-δώρο του περιοδικού Υπομονή... (οι τρεις τελείες περιλαμβάνονται στο λογότυπο).
- Είναι η πράσινη (=η παράφωνη νότα) στο στίχο: «Σ' αγαπώ, γαμώ το Χριστό μου».
- Είναι η πρώτη μπουκιά του ωμού ιαπωνικού πιάτου «Καταδίκη σιγουράκι».
- Είναι το ηθικό δίδαγμα του παραμυθιού «Ο ψεύτης βοσκός».
- Είναι τα μαδημένα φτερά των γλάρων στην αμμουδιά.
- Είναι η επωδός σε σενάριο του Παπακαλιάτη.
- Είναι μια κακή κατά λέξη μετάφραση.
- Είναι η συνέπεια της ασυνέπειας.
- Είναι ο φόβος μεταμορφωμένος.
- Είναι μια άλλη υπόσχεση.
- Είναι η λογική.
- Είναι
- Ήταν.

ΑΠΝΤ: Ώρα 4.46. Όρα «αϋπνίες».

"Ya won't believe in me, but you would fancy leprechauns or groundhogs" - Cupid Valentine

Got a sweet lil' darling back in my corner / Below I know I love her, but act like I don't want her / Surrounded by the lonely, but yet feel like a loner / Could be an organ donor / The way I give up my heart, but / Never know because - shit, I never tell her! / Ask me about my feelings I'd holla' that it's irrela' / I don't get myself caught up in the Jello gella' / And puddin' pops, that others opt to call falling in love...

Happy Valentine's, Happy Valentine's / Happy Valentine's Day, Happy Valentine's Day*

*Outcast

Το όνειρο της chili*

Νομίζατε ότι το παράσιτο chili κατάπιε τη γλώσσα του και εξαφανίστηκε από το μπλογκαναριό; Χα. Λάθος - για το chili μιλάμε, όχι για το fidi. Και επειδή αυτό το μπλογκ νοστάλγησε τα Wendy's, δέχεται με χαρά το κέρασμα μιας μερίδας chili με τυρί.

Tύφλα να ’χει ο Ντέιβιντ Λιντς

Βρίσκομαι στο Gagarin για να παρακολουθήσω το λάιβ των Fun Lovin Criminals παρέα με την Έφη Ανέστη (φίλη μου και beauty editor του Cosmopolitan, η οποία, πώς λέμε λάιβ, ξένη μουσική και ξενύχτι; Ε, καμία σχέση!) Κι ενώ απορώ πώς ήρθε μαζί μου, μου εξηγεί ότι πρέπει να φύγει, γιατί είναι πολύ αργά και έχει και δίδυμα αγόρια 10 μηνών να φροντίσει (όντως), και με παρατάει σύξυλη. Το 'ξερα γμτ μου ότι θα φύγει. Και τώρα τι θα κάνω, σκέφτομαι, μόνη μου εδώ πέρα;

Αρχίζω να αισθάνομαι εκτεθειμένη και μετανιώνω την ώρα και τη στιγμή που αποχωρίστηκα τις παντοφλίτσες μου για να κουβαληθώ εδώ. Ωστόσο, αποφασίζω να βάλω ένα τουβλάκι στην τζένγκα αυτοπεποίθησή μου και να το παίξω άνετη, γι’αυτό κάνω μια βόλτα και πέφτω μούρη με μούρη με… το Μάρκο Φράγκο (όσοι παρακολουθείτε αυτό το μπλογκ θα ξέρετε ήδη ποιος είναι) και κάποιους συντάκτες του. Ένας από αυτούς, παλιός και κρυφός μου πόθος (και να με κρεμάσεις ανάποδα, όνομα δε λέω, ουστ από δω, γκερμανικό γκουρούνι), φοράει κόκκινο τισέρτ που πολύ του πάει και μιλάει με το Μάρκο. Χαρά εγώ, «ποτέ δεν είναι αργά», τον πλησιάζω και τότε εκείνος –που δε με έχει δει- αγκαλιάζει την κοπέλα του. Αμάν πια! Γιατί ποτέ δε με θέλουν εκείνοι που θέλω; Άει στο καλό, τι θέλω και βγαίνω από το σπίτι;

Κι ενώ η απογοήτευση ξεχειλίζει κι από τ' αυτιά μου, κατευθύνομαι μπροστά στη σκηνή, όπου έχουν τοποθετηθεί καθίσματα κινηματογράφου και εκεί τυχαία συναντώ τη φίλη μου Λεσπριτία, ανταλλάσσουμε κάτι μάμπο τζάμπο, δε θυμάμαι (-Γιατρέ, έχω αμνησία -Τι έχεις; -Τι έχω;) και το λάιβ ξεκινά με support ένα σχήμα που αποτελείται από: το Γιάννη Δημητριάδη (δεξιοτέχνης πληκτράς, μέλος των πάλαι ποτέ Oh! My Garden, των Happy Dog Project και σεσιονίστας του Ομάρ Φαρούκ Τεκμπιλέκ) και τον τραγουδιστή των Sharp Ties. Ξαφνικά, μέσα από τις κουρτίνες (βελούδινες, παρακαλώ) ξεπροβάλλει ο Θανάσης Βέγγος και αρχίζει να ραπάρει! Μωρέ μπράβο, σκέφτομαι, πότε πρόλαβε ο άνθρωπος να συνέλθει από το εγκεφαλικό, εύγε, εύγε - και φτιάχνει και πολύ καλές ρίμες. Κοίτα να δεις, αν δεν το 'βλεπα, δε θα το πίστευα!

Μετά βγαίνουν οι Fun Lovin’ Criminals και εγώ ως διά μαγείας μεταφέρομαι στο κρεβάτι μου. Έχει άραγε ζεστό νερό να κάνω ένα ντουσάκι; σκέφτομαι. Σηκώνομαι και φοράω τις παντοφλίτσες μου. Επιτέλους, είμαι σπίτι.

*Αφιερωμένο στο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ.

Not a brain wave by l'esprit de l'escalier:
A dream wave by chili.

Η Τσικίτα αφιερώνει στη Φαβέλα και περιμένει, λέει, εκείνη τη βόλτα με τη Sachs

Αποφάσισα να αλλάξω εντελώς στη ζωή
και να κόψω κάθε είδους με εσένα επαφή.
Ανακάλυψα πως ήσουν η πηγή του κακού
Γιατί σ' όσα λάθη είχα κάνει υπήρχες παντού.

Μα εγώωω σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
και γι' αυτόοο δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώωω να σε ξεχάσω.

Και μου λείπεις, και μου λείπεις, κι υποφέρω...

Υποφέρω, υποφέρω, υποφέρω, υποφέρω πολύ...
Έχεις φύγει, έχεις φύγει, έχει μείνει η ζωή μου μισή.

Τι είν' αυτό που με τραβάει κοντά σου τόσο πολύ
και σ' εσένα άνευ όρων έχω παραδοθεί;

Σ' αγαπώωω, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ, σ' αγαπώ
και γι' αυτόοο δεν μπορώ, δεν μπορώ, δεν μπορώωω κι υποφέρω...

(ΑΝΤΕ, ΓΙΑΤΙ ΜΟΥ ΤΑ ΠΡΗΞΑΤΕ ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΓΚΥ ΖΗΝΑ.)

Η Φαβέλα ευχαριστεί και ανταποδίδει, αλλά η Sachs, λέει, δεν είναι για καθωσπρέπει κορίτσια σαν την Τσικίτα. Πάμε ν' ακούσουμε την αφιέρωση:

Πώς πέρασε απ' το μυαλό σου κάτι τόσο τρελό; / Πώς θα μπορούσα εγώ με κάποιον σαν εσένα να βγω; / Μην κάνεις όνειρα και μην πλησιάσεις ποτέ / Σταμάτα να μου κολλάς / Δε θέλω να με κοιτάς / Βρες άλλη να εκτονωθείς / Σταμάτα να με ενοχλείς / Σταμάτα να μου κολλάς / Δε θέλω να μου μιλάς / Και με αυταπάτες μη ζεις / Μαζί μου εσύ δε θα βγεις / Κι ο μόνος να 'σουν στη γη / Πάλι θα ' χα αρνηθεί. Είσαι τρελός αν θεωρείς πως σ' έχω ερωτευτεί / Δεν έχεις με το περιβάλλον σου καμία επαφή.