Σονέτο 1 - «Το κλείσιμο του τεύχους»

Αίθριο έρημο, σωλήνες φθορισμού που τρεμοσβήνουν,
τα περιμετρικά γραφεία όλα κλειστά, μόνο γιρλάντες
μ' ευχές «Καλή Χρονιά» που κρέμονται στις πόρτες με τις πάντες
(οι διευθυντές βροντάν, χαλάν τα σελοτέιπ σαν τις κλείνουν).

Δυο τρεις συντάκτες με delivery την πείνα απαλύνουν,
κάποια ξινή τσιρίζει: «Ακόμα να προσθέσεις τις λεζάντες;»
κι εγώ, στο τελευταίο ταξίδι μου να μη φυσά λεβάντες
προσεύχομαι: η Σαλαμίνα, οι κουτσομούρες μού τη δίνουν.

Απότομα, χτυπώντας το τακούνι μου, πετιέμαι πάνω,
στο διάλο οι κούπες με τους ντεκαφεϊνέ πικρούς καφέδες,
ένα βολάν της φούστας μου ανεμίζει σαν πανί σοφράνο,

φέρτε γαρίφαλα, τ' απομεινάρια του μπουφέ να ράνω
της σύσκεψης της πρωινής, με ντιπ, καβούρι και κεφτέδες...
Εκεί να βρω προσμένω κάτι σε γλυκό... Να! Κουραμπιέδες!