Ποδοβολητό ακούω από κει κάτω...
...το οποίο συνοδεύεται από κάποια μουντάδα...
...βάρδα να μην είναι το φθινόπωρο...
18.9.06
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
skip to main |
skip to sidebar
Η ~ Ε Π Ι Φ Ο Ι Τ Η Σ Η ~ Α Ρ Γ Η Σ Ε ~ Μ Ι Α ~ Μ Ε Ρ Α
Είμαι η λεσπριτία, ή αλλιώς
- l'esprit de l'escalier
- και ζω στους αιθέρες, New Zealand
- τι σημαίνει l'esprit de l'escalier; κάνε κλικ για να μάθεις
Blogmarks
- Η εφαψίας
- Ο μέλλων χρόνος πέρασε και το κουνέλι σιγοβράζει
- Χέλια και δαχτυλίδια
- «Καταναλώστε, καταναλώστε» μας έλεγαν...
- Το πιο μεγάλο ποστ που γράφτηκε ποτέ για το πλυντήριο
- Αγαπημένο μου ημερολόγιο, θέλω να σου πω πως...
- Το κορίτσι που δεν αφήνω πίσω μου
- Η ιστορία του πιάνου μου
- Τι μου έμαθε η ζωή
- Σ' αγαπώ κι όταν χιονίζει
- Σονέτο 1 - «Το κλείσιμο του τεύχους»
- Θου Γου, ζεις, εσύ με οδηγείς
- Desire
- Εφιάλτης στο δρόμο με τις κρέπες
Labels
- "Εύρηκα" (19)
- Αντικείμενα (5)
- Αυτοψυχοθεραπεία (19)
- Εικονογράφηση (28)
- Έρωτας (4)
- Η ζωή απ' την καλή (33)
- Η ζωή απ' την κουλή (19)
- Καταθλιπτικά ποστ (6)
- Κρυφακούειν (2)
- Μικρές ιστορίες (20)
- Νοσταλγία (5)
- Πνευματωδές (18)
- Στιχοπλοκίες (9)
- Φαρμάκι (8)
A scale, a mirror and those indifferent clocks
Politics break
Γλώσσαι (και σώσε)
Στέλλα, κρατάω μαχαιροπίρουνο!
Hotel Memory
Blogbusters (friends and icons)
- στο άπειρο και ακόμα παραπέρα
- rock and roll circus
- global hipster
- παραλήρημα
- junky nurse
- music for a better living
- the deep sea bop of Friendrick Kinderpop
- vita moderna
- aspripetraxexaspri
- kratimokatavasma
- ασάρωτος οίκος
- κομμάτια ενός ολογραφικού ρόδου
- sraosha-rakasha
- there is a place in hell reserved for me and my friends
- I am behemoth
- θέλω να αγοράσω έπιπλα
- old boy
- σκέψεις του γεωργίου χοιροβοσκού
- skipper's
- phoooone hoooome
- two sides to every story
- black cats are superstitious
- taxi
Blogging non stop
- αθήναιου βορβορυγμοί
- armani had a softer touch
- arte de la fuga
- a teardrop explodes
- βαριέμαι που ζω
- βαρόμετρο
- b r e a t h e datascape
- casi un suspiro
- catsula
- δεν αλλάζω τα ηχεία μου
- διαταραχές
- digital-era
- dreams are the original cyberspace
- dribble & drink
- gloria mundi
- η κουρούνα
- is that all there is?
- isms and schisms
- ιφιμέδεια
- krotkaya
- loucretia's
- lemon
- magica de spell is cooking
- μια παρέα
- mindstripper
- mirandolina
- m. hulot's nothing days
- nickthecreek
- non - linear complexity
- (μια άλλη) νοοτροπία
- o ا .
- ο αρκούδος που ξέφυγε από το δάσος
- ο εξωγήινος καλχαρίας με το ραδιενεργό πέος
- ou ming
- progressive aspects of design
- πτυελοδοχείο
- rasta rocket
- singen-sang-gesungen
- στο παγκάκι
- τα εις εαυτόν
- τα μούτρα του George Le Nonce
- tender is the night
- the earth is not a cold dead place
- the reality tape
- the story so far...
- the 6 million dollar story
- tsouzei alla mou aresei
- vj' club
- φυσικά, τελείως φυσικά
- wanderlust: for the love of food and travel
- www.provato.gr
Blog cemetery
Α Greek mySpace jukebox
- tzimis panousis
- the last drive
- dread astaire
- the callas
- zebra tracks
- manolis aggelakis
- mickey pantelous
- palyrria
- locomondo
- dr. vodkatini
- the happy dog project
- yiannis papanastassiou
- kostas yaxoglou
- petros klampanis
- nikos veliotis
- coti k.
- fruto5
- sigmatropic
- φωτισμένοι νάνοι
- ion
- serafim tsotsonis
- nikos diamantopoulos
- marsheaux
- dousk
- mikael delta
- κ. βήτα
- my wet calvin
- absent without leave
- monika
- panos giannakakis
- matisse
- abbie gale
- raining pleasure
- closer
- κόρε. ύδρο
- mary and the boy
- small music theatre
15 comments:
ouf gamoto....to tragiko ttis ipothesis despinis einai oti tora arxisa na xefloudizw..kako timing ...
Έχω ενθουσιαστεί τόσο από τη φωτό όσο και από τη λεζάντα. Ακριβώς έτσι. Μ' έναν αδιόρατο αχό έρχεται...
Άντε, καλώς να έρθει και να φύγει να μας πνίξει ο χειμώνας με πολύ πολύ κρύο.Ε,άμα πια...
Κερδίσατε το 1ο βραβείο ΠΕΡΠΙΡΟ 2006, όσο αφορά το concept συνολικά, και ειδικότερα όσο αφορά το καδράρισμα, το φωτισμό, τη λεπτομέρεια του καρέ, τον ήλιο στην επιδερμίδα, το χαλίκι...
Γαμώ, μας τάβλιασες!!
Η λεζάντα είναι του είδους "τα περάσαμ' όμορφα/ γαμώτο, άνοιξαν τα σχολεία/ με την πρώτη σταγόνα της βροχής σκοτώθηκε το καλοκαίρι". Θα περιμένε κανείς αυτοσυγκράτηση σε τέτοιες, εύκολες γλυκερότητες.
Η φωτογραφία, όμως, είναι καλή.
A, wb, κι εγώ που νόμιζα πως πέτυχα μπλαζέ λεζάντα τύπου "έρχεται και η πρωτοβρόχα και μου χαλά την ησυχία, γαμώ το μονοκίνι μου".
Τουλάχιστον άρεσε σε σένα, kukuzeli μ', βάλσαμο στην ηλιοκαμένη μου πλάτη ο ενθουσιασμός σου! Ελπίζω τώρα που έμαθες το ύφος που ήθελα να πετύχω να μην άλλαξες γνώμη.
Όσο για τη φωτό, βλέπω είχε καθολική αποδοχή - Ροδομιχάλη, πάω να κορνιζώσω το σούπερ βραβείο!
Καλό φθινόπωρο σε όλους σας, με βροχές, δε λέω, αλλά και με καμιά ηλιοφάνεια να διατηρηθεί το μαύρισμα και να μην τρέχουμε στα σολάρια.
Peebles are gray/ hair is golden/
Summer thin hay/ autumn unfolden.
Takis Koutalopagotinis
Μισό λεπτό να κλείσω τη μουσική, για να ακούω τις αστραπές καλύτερα.
Υ.Γ. ωραία φωτό
Είναι προφανές ότι το στιγμιότυπο με όσα (δεν) δείχνει προκάλεσε κατακλυσμιαία κύματα καύλας (μετονομαζομένης καθωσπρέπει σε "ενθουσιασμό").
Η δυνατότητα της αποκάλυψης ενός μαστού αποδεικνύεται πιο δραστική από την εκπλήρωσή της.
Γι αυτό η λεζάντα είναι αφόρητα περιττή. Θα έπρεπε να μείνει "εν δυνάμει".
wb μ' αρέσει ο τρόπος που σκέφτεσαι. Αλήθεια. Όμως έχει κι ο καθωσπρεπισμός τα δικαιώματά του. Κι η καύλα κι ο ενθουσιασμός τα δικά τους...Κι οι λεζάντες... Κι αν συνυπάρχουν (που μακάρι) δημιουργούν ενδιαφέρουσες εντάσεις. Ελπίζω να μην αυταπατάσαι ότι αποκάλυψες κάτι. Αν ναι, τότε η ζωή σου κινδυνεύει να γίνει φτωχότερη. Το τελευταίο το γράφω για να το βλέπω εγώ κυρίως...
*
Ελάτε, kukuzelis. Ξέρετε καλά ότι εδώ δεν σκεφτόμαστε. Εδώ παίζουμε. Γι αυτό μπασταρδεύετε κι εσείς τον διδακτισμό σας, με ολίγον (αυτό)σαρκασμό. Ας μην αρχίσουμε λοιπόν να φλυαρούμε περί αποκαλύψεων και δικαιωμάτων. Θα ήταν κρίμα να δώσουμε τη -λάθος- εντύπωση ότι είμεθα ντεκαυλέ. Ας επιμείνουμε, αν θέλετε, στα βυζάκια.
Οι παρατηρήσεις σας wb είναι σχεδόν εύστοχες. Κρίμα που δεν φλυαρείτε αλλιώς θα σας έλεγα ότι ευχαρίστως θα διάβαζα φλυαρίες σας. Αν είναι να παρεξηγηθώ για ντεκαυλέ δεν έχω αντίρρηση να επιμείνουμε στα βυζάκια. Τα προσέχω όσο και σεις ξέρετε αλλά, κατά διαστήματα, υποφέρω από μιαν ελάχιστη διαταραχή προσοχής. Μην με συνερίζεστε. Προτιμώ τα παιχνίδια! Όμως στο βάθος των σχολίων σας διακρίνω (λίγο θαμπά είναι αλήθεια) άνθρωπο που δεν ξέρει μόνο να παρατηρεί αλλά και να κρίνει αυστηρά. Αναρωτιέμαι αν, όσο παίζετε, επιτρέπετε στον αυτοσαρκασμό να νοθεύσει την κρίση σας. Αν όχι, κινδυνεύουμε να ερωτευτείτε την αγνή σας κρίση και τότε πού μυαλό για παιχνίδια... Δασκαλίζω πάλι! Τι τα θέλετε: Έξις, δευτέρα φύσις. Από (αμόλυντο)σαρκασμό πάντως τα πάτε μια χαρά για τόσο σύντομα σχόλια. Διαθέτετε attitude.
*
Είπα να ψάξω στον γούγλο την λέξη "ντεκαυλέ". Τα τρία πρώτα αποτελέσματα που δίνει ανήκουν σε μπλογκ...Ενδιαφέρον, όχι; Ντεκαυλέ = κρυόκωλος, αν κατάλαβα καλά.
*
Προσπαθείτε να αποπροσανατολίσετε τη συζήτηση. Δεν θα ενδώσω. Επανέρχομαι στο θέμα μας και ζητώ απαντήσεις:
Γίνετε, παρακαλώ, συγκεκριμένος ως προς τα στοιχεία της εικόνας που διείγειραν τον ενθουσιασμό σας. Δεν μας είναι αρκετές οι υπαινικτικές ακριτομυθίες περί "διαταραχής της προσοχής". Αυτή την είχαμε ανθιστεί. (Πού αλλού μπορεί κανείς να αποδώσει την παραδοξολογία περί "αδιόρατου αχού"; -ωσάν ο αχός να μπορούσε να είναι και ορατός...).
Φίλε kukuzelis, σας προκαλώ: Γράψτε την ορθή -ισόκαυλη της εικόνας- λεζάντα!
Μου βάζετε δύσκολα. Πρώτα απ όλα, ποιος αλλάζει το θέμα; Μίλησα για ενθουσιασμό, μιλήσατε για καύλα. Προσπάθησα να σας πω ότι δεν είναι ακριβώς ίδια. Ότι κάθε συνδυασμός είναι θεμιτός: Μερικά γυμνά μας ενθουσιάζουν χωρίς ντε και καλά να μας καυλώσουν. Άλλα πάλι μας καυλώνουν, χωρίς ενθουσιασμό. Και σε ορισμένες περιπτώσεις, ναι: Kαύλα και ενθουσιασμός ταυτίζονται. Προσπάθησα δηλαδή να βοηθήσω ώστε τόσο εσείς όσο κι εγώ να μείνουμε εντός θέματος. Προφανώς απέτυχα. Μπήκατε σε είτε/είτε mode: Είτε θα μιλούσαμε για ενθουσιασμό, είτε θα μιλούσαμε (προσέξτε κι εδώ τη στιγμιαία διαταραχή προσοχής: ποιος άκουσε να του μιλάνε οι γραμμένες λέξεις; Χα!) για καύλα. Δεν είναι αυτό αλλαγή θέματος;
*
Μου ζητάτε να γίνω "συγκεκριμένος ως προς τα στοιχεία της εικόνας που διέγειραν τον ενθουσιασμό" μου. Θα μπορούσα να αντιστρέψω την ερώτηση και να σας ζητήσω να γίνετε πιο συγκεκριμένος ως προς τα στοιχεία της εικόνας που σας καύλωσαν. Υποθέτω ότι όταν κάποιος διακρίνει καύλα στους άλλους, μάλλον (μάλλον, έτσι;) πρέπει πρώτα να έχει καυλώσει ο ίδιος. Είναι άραγε μόνον η εν δυνάμει αποκάλυψη του μαστού; Ίσως. Αλλά κάτι τέτοιο δεν με αφορά πλέον. Συνέβαινε όσο ήμουν παιδί. Έκτοτε τα πράγματα έγιναν σύνθετα. Υποθέτω (υποθέτω, έτσι;) ότι κάτι ανάλογο συνέβη και σε σας. Α! Δεν παύω να με εκπλήσσω όσον αφορά τις εικόνες που μπορεί να διεγείρουν το φύλο μου.
*
Με τον καιρό το ισόκαυλον (αν υπάρχει) έγινε δυσπρόσιτο. Χρειάζεται προσπάθεια και σκέψη για να καταγραφεί. Κάνετε υπομονή. Όλα αποκαλύπτονται. Για την ώρα, θα επιμείνω στον "απροσδιόριστο" ενθουσιασμό.
*
Με ψέγετε τέλος (ευγενικά επιτέλους!) για την επιλογή της λέξης "αδιόρατος". Το λεξικό Τριανταφυλλίδη της δίνει (μεταξύ άλλων) τις σημασίες "ανεπαίσθητος" και "αμυδρός". Μάλιστα χρησιμοποιεί ως παράδειγμα τη φράση: "Στο αδιόρατο βάθος της φιλοσοφίας παραμένουν τα ίδια προβλήματα". Μια χαρά νομίζω ότι την χρησιμοποίησα. Αν λάβουμε υπ όψιν ότι το κορίτσι της φωτό μοιάζει να σηκώνει το κεφάλι όχι μόνο για ν' ακούσει αλλά και να δει, θα έλεγα (θα έλεγα: διαταραχή προσοχής και πάλι) ότι η επιλογή είναι καίρια.
*
Ξέρετε, στην Κρήτη, όταν ο γιατρός ψηλαφά τον ασθενή κι ο ασθενής πονέσει του λέει "γιατρέ μου, αυτό το άκουσα". Ενδιαφέρον, non?
*
«Έκτοτε τα πράγματα έγιναν σύνθετα…». Έχετε δίκιο. Δεν είμαστε παιδιά. Τα βλέμματα μας είναι χορτασμένα. Όπερ σημαίνει ότι μπορούμε μεν να βλέπουμε, αλλά να μάθουμε να βλέπουμε δεν μπορούμε πια.
Θα περίμενε κανείς από έναν φανατικό των αδιοράτων να μην καθηλώνεται στο ορατό. Θα περίμενε κανείς να μιλά για εκείνα που δεν βλέπει. Ή μάλλον για εκείνα που βλέπει χωρίς να φαίνονται.
Post a Comment