10.5.06

Οι άνθρωποι χωρίζονται σε...

εξωστρεφείς και εσωστρεφείς...
εκείνους που χτίζουν κι εκείνους που φυτεύουν...
μαλάκες (το 100%) και μη μαλάκες (το 0,0%)...
κοκ.

Το μαχαίρι μπορεί να χαράξει πολλές φορές τη διάμετρο της πίτας.
Να άλλη μια χαρακιά, από τον ελβετικό σουγιά μου:

Οι άνθρωποι χωρίζονται σ' εκείνους που ασχολούνται με τον κόσμο και σ' εκείνους που ασχολούνται με τη ζωή.

Αυτούς που δε βλέπουν τη διαφορά δεν ξέρω πού να τους κατατάξω.

17 comments:

averel said...

Μην ασχολεισαι με το τι λενε οι αλλοι. Το μονο που τους ενδιαφερει ειναι τι λες εσυ γι' αυτους. Καπου το εχω διαβασει, δεν ειναι δικο μου, αλλά το προσυπογράφω.

agoraphobic said...

Με λίγα λόγια, υπάρχουν τρία είδη ανθρώπων. Αυτοί που ξέρουν να μετράνε και αυτοί που δεν ξέρουν.

Provato said...

Πόσο σωστό είναι αυτό που λες. και με τι ακρίβεια το εξέφρασες. Και με μία λακωνικότητα που πολύ την ζήλεψα.


Μπεεε μπεεε

Faust said...

Και που να κατατάξω αυτούς που ασχολούνται με μένα;

Anonymous said...

Άσχετο (από τεχνοκράτη): Όταν φυτεύεις μία οικοδομή σε ένα χωράφι τι είσαι? (υπαρξιακό)

Ιφιμέδεια said...

Αυτούς που δε βλέπουν τη διαφορά δεν ξέρω πού να τους κατατάξω.

Μην ασχολείσαι, blogger είναι

Anonymous said...

Οι άνθρωποι χωρίζονται σ'αυτούς που κατατάσουν.

Τελεία.

efpalinos said...

Ενδιαφέρουσα σύμπτωση μιας και σήμερα είχα μια συζήτηση περί μανιχαισμού με τη μαμά...

..και συμπέρανα για άλλη μια φορά πόσο βαθιά φυτεμένη είναι αυτή η ιδέα της δυαδικότητας,..

..σκεπτόμενοι το τι είναι και τι δεν είναι πλέον κάθε τι σε αυτό το κόσμο, ακόμη και η μανία να το χαρακτηρίσουμε, να το κατατάξουμε στα δύο απέναντι στρατόπεδα των άκρων, είναι σαν να αποφασίζουμε εσκεμμένα να βλέπουμε το κόσμο σε άσπρο-μαύρο - ενώ γνωρίζουμε πλέον πόσο πολύχρωμος είναι..

cinnamon said...

μακάριοι και οι πτωχοί τω πνεύματι. αξιοζήλευτοι. και τους ξέχασες βρε ντάρλινγκ μου.
μια φίλη μου λέει: "είμαστε πολλοί αλλά είμαστε σκόρπιοι". ας συναντιόμαστε αυτοί και ας κάνουν οι άλλοι ο,τι θέλουν στις τάξεις και τις κατηγορίες τους, ε?

l'esprit de l'escalier said...

Είμαι πολύ ενθουσιασμένη με τους σχολιαστές μου. Είστε πολύ έξυπνοι και διασκεδαστικοί και γενναιόδωροι! Είστε ένα είδος από μόνοι σας. Από τον ενθουσιασμό μου, θα απαντήσω σε όλους ξεχωριστά.

averel: χμ... καθόλου άχρηστη πληροφορία.
patient, ιφιμέδεια, crazymonkey: LOL.
lauhing sheep: "<$blush$>"
faust: στους unique visitors σου.
ροδομιχάλη: μήπως κάποιος που το όνειρό του ήταν να γίνει κηπουρός, αλλά οι γονείς του του παίρνανε κάθε χρόνο στη γορτή του Lego;
ιονκ: λες; - αυτό το "διά δύο" δεν μπορεί να προκύψει απλώς από την επεξήγηση ενός χαρακτηρισμού, π.χ. "είσαι μαλάκας (ενώ εγώ δεν είμαι)";
wcig: γιατί δε με γνώρισες;
cinnamon: κάπου σ' έχασα, τ' ομολογώ.

l'esprit de l'escalier said...

Αν και δεν είμαι σίγουρη ότι δίνετε στις λέξεις το ίδιο νόημα μ' εμένα. "κόσμος"=αυτά που συμβαίνουν στον πλανήτη σήμερα, "ζωή"=αυτά που συμβαίνουν στον άνθρωπο πάντα. Κάτι τέτοιο.

efpalinos said...

αχαχούχα...λοιπόν δεν σου κρύβω ότι έχει και φορές που γίνομαι μαλάκας..αυτό που εννοούσα είναι πως έχουμε μπει στη νοοτροπία της δυαδικότητας πριν ακόμη προκύψει ο χαρακτηρισμός. Ενώ υπάρχουν στιγμές που θα είμαστε και οι δύο μαλάκες, άλλες πάλι όχι, άλλες είμαστε κάπου στο ενδιάμεσο σε διάφορα στάδια μαλακίας

Anonymous said...

MHN ANHSYXEIS ME TON KOSMO.
ME AYTON ASXOLEITAI O SPIELBERG KAI TO HOLLYWOOD


I CHOOSE LIFE

(POU 8A PAME SHMERA?)

Μαρκησία του Ο. said...

Κι αν κάνω άστατη ζωή, δικός μου είναι λογαριασμός

(αφιέρα στη Λεσπριτιακαρακουκλάρα)

;-)

ΧΧΧ

(μ'αυτά και μ'αυτά, το έριξα το επίπεδο)

ilias n. said...

εγώ ρε γαμώτο δεν ξεχωρίζω ούτε τους εσωστρεφείς, ούτε τους εξωστρεφείς, ούτε αυτούς που χτίζουν, ούτε αυτούς που φυτεύουν, ούτε αυτούς που βλέπουν τον κόσμο, ούτε αυτούς που βλέπουν τη ζωή.
Ούτε καν τους μαλάκες.
Γκρρ...

schottkey said...

click

l'esprit de l'escalier said...

quentin: τα λες ωραία.
μαρκησία: μερσίιιι! θα το ανεβάσω για να το ξαναρίξεις...
noheathen: όσο πιο πολύ το σκέφτομαι, τόσο πιο πελευθερωτικό το βρίσκω.
drude: εγώ πάλι νομίζω ότι ο μαλάκας είναι σαν το βήχα, το χρήμα και τον έρωτα.
schottkey: Πόσο sweet! :-) Aν και βλέπω τον "κόσμο" και τη "ζωή" σαν την "τζαζ" και τα "μπλουζ": δύο διαφορετικά πράγματα που αναπτύσσονται δίπλα δίπλα κι όχι το ένα μέσα στο άλλο.

(αμάν πια με τους παραλληλισμούς)