Ποια στ' αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω*

*Sponsored by Vassilopoulos.

Με βάση το εκπληκτικό εκείνο ποστ του thas, βάζω ένα μολύβι στο αυτί και, πιπιλώντας τη γόμα ενός άλλου, μπαινοβγαίνω από δωμάτιο σε δωμάτιο καταγράφοντας. Τη χρυσοποίκιλτη κορνίζα αξίας του θάσειου ποστ δεν τολμώ να την κλέψω, αλλά ούτε και θα φτιάξω άλλη, κατώτερη. Η καταγραφή θα παραμείνει χωρίς πλαίσιο (θα κολληθεί με Βlue Τak στον τοίχο).

Στο μπάνιο
Λοσιόν ντεμακιγιάζ Vichy (το διαφανές μπουκάλι, λίαν δημοφιλές στις ευαίσθητες επιδερμίδες), δίσκοι ντεμακιγιάζ Pom Pon (οι μεγάλοι), καθαριστικό προσώπου Avene (το πρασινωπό τζελ, πάλι για ευαίσθητες επιδερμίδες, μας περισσεύει εδώ μέσα η ευαισθησία), ενυδατική κρέμα Avene Hydrance Optimale και μία φορά την εβδομάς Avene Masque Apaisant hydratant, για πιο βαθιά ενυδάτωσις, κρέμα για την ακμή φτιαχτή σε φαρμακείο (έχει μέσα της Παναγιάς τα μάτια) και Dalacin C γέλη (μόνο η γέλη είναι αποτελεσματική) -εφαρμόζεται η πρώτη το βράδυ, το δεύτερο το πρωί και η θεραπεία γαμωτελειώνει σε λίγες μέρες-, υγρό φακών Renu, κολλύριο Visin (το ασπράδι των ματιών καλό είναι να τιμά το όνομά του), σαμπουάν Herbal Essences Fruit fusions, αφρόλουτρο Κέδρος του Κορρέ, αποσμητικό Dove stick (πάση θυσία ουδέτερο, χωρίς άρωμα), αποτριχωτικό κερί Veet (orientale, με αιθέρια έλαια), αντικυτταριδική κρέμα Roc (να 'ναι καλά η chili), κρέμα σώματος Eau de Lalique (αγαπημένο άρωμα), Dior Addict ή, άμα πέσει αφραγκία, Dove Nutri Body Milk, σερβιετάκια Libresse normal (στα 2 πακετάκια των 32 το 1 δώρο), σερβιέτες Always Ultra & Freshelle (φοβερή η εφεύρεση με το μαντιλάκι ανά σερβιέτα, αν και είναι κάπως αντι-οικολογικό με όλες αυτές τις ατομικές συσκευασίες πια).

Στην κουζίνα
Βρώμη Bio Gusto (λεπτές νιφάδες), νιφάδες κεχριού Βιοϋγεία, φαγόπυρο Ekoland, κινόα Ekoland (δεν έχω εντοπίσει αυτά τα δύο είδη δημητριακών σε άλλη μάρκα), ρύζι γλασέ Agrino, παξιμαδάκια κρίθινα Τσατσαρωνάκης (τις σπάνιες φορές που τρώω άλευρα), πένες τρικολόρε Barilla (τις σπάνιες φορές που τρώω ζυμαρικά), ρεβύθια Trofino (bio), φακές 3 Άλφα, τόνος σε νερό Rio Mare, συμπυκνωμένος χυμός ντομάτας Bio Farma, ορυκτό αλάτι Erntesegen (από αρχαίες θάλασσες 2.000 ετών, χωρίς τη μόλυνση των σημερινών θαλασσών), ζάχαρη καστανή Fytro, αρακάς κατεψυγμένος Μπαρμπα-Στάθης, κοτόπουλο Αγγελάκης, χυμός μήλο Life, Ξυνό Νερό Φλώρινας, νερό Evian, ελληνικός καφές Λουμίδης κουπάτος ή σκούρος (μία φορά την εβδομάδα), καφές φίλτρου Carte Noire (για τους επισκέπτες μόνο), σαμπάνια Moet (μάλλον για μένα μόνο).
Τα υπόλοιπα είναι λαχανικά (κολοκύθια, καρότα for sure), μήλα, αποξηραμένα φρούτα (such as βερίκοκο, σύκο Ευβοίας, δαμάσκηνο απύρηνο), ξηροί καρποί (αμυγδαλάκι, καρύδι), τσάγια (βουνού, τήλιο κτλ.), δηλαδή προϊόντα μη τυποποιημένα. Έχουμε όμως και συμπληρώματα διατροφής στα ντουλάπια, με τα οποία ταΐζουμε τον οργανισμό μας καθημερινώς (και τα οποία πολύ πιθανόν να σταθούν αιτία να φανώ φρικιό της υγείας, όλως αστόχως βέβαια):
Evening primrose Lamberts, λιπαρά οξέα Ω Omega Nutrition, σύμπλεγμα βιταμίνης Β Quest, βιταμίνη Ε Quest, βιταμίνη C Health Aid, μαγνήσιο Health Aid, ασβέστιο Nature's Plus (από κοράλλια Ιαπωνίας μεν, οικολογικό δε), μαγιά μπίρας Health Aid (σε χάπια), εκχύλισμα από σπόρους γκρέιπ φρουτ Citrus Paradisi (προϊόν Γερμανίας), πασιφλόρα φτιαχτή, του φαρμακείου (αλλιώς: passion flower), για τη ρύθμιση του βιολογικού μου ρολογιού.

Στο καθιστικό
Jamaica Blue Mountain, το λικέρ καφέ από τον καλύτερο καφέ του κόσμου - τα υπόλοιπα ποτά δεν τα καταναλώνω εγώ (ούτε και κανένας, εδώ που τα λέμε).

Junk
Τις σπάνιες φορές που παίζει πλέον, διαλέγω κάποιο είδος Pizza Hut, ζητώντας σάλτσα μπάρμπεκιου αντί για την κανονική, Goodissimo με λευκή σάλτσα, τυρόπιτα με φύλλο από το Μακεδονικόν στη Σόλωνος, βρόμικο πλατείας Μαβίλη, κρέπα με άλλα αντί άλλων, σοκολάτα υγείας Παυλίδη.

Τέλος, αναφέρω και το αιθέριο έλαιο λεβάντας που ψεκάζω στο μαξιλάρι και εξαγνίζει την αναπνευστική μου οδό, ειδικά όταν έχω εισπνεύσει μπόλικη τοξίνη σε μορφή καπνού τσιγάρου.

Is this me?