Σκοτεινές οι αιτίες της μουγκαμάρας

"She's stupid. I hate her. Do you know what my cousins call her? The Black Hole".
"Why is that?"
"Because the conversation turns into a vacuum whenever she walks into the room".

Ξέρω έναν άντρα που πετυχαίνει ακριβώς το ίδιο εφέ, χωρίς να είναι ούτε κατά διάνοια ηλίθιος – για την ακρίβεια, έχει πεντακάθαρη ευφυΐα και αντίληψη, λαμπερό ταλέντο στο γράψιμο, πλατιά κουλτούρα και ενημερότητα. Πίνει όμως το αμίλητο νερό μονορούφι μαζί με μια κολοβή χαιρετούρα μόλις εμφανίζεται, και με κάποιο ταχυδακτυλουργικό ποτίζει και την ομήγυρη. Απλώς πλησιάζει και μετά δε μιλάει κανείς. Μερικές φορές προσπάθησα να του ανοίξω κουβέντα με τα μάτια, αλλά αποτυχία. Σαν να είμαστε βρέφη που δεν ξέρουν από κώδικες. Το επόμενο στάδιο δηλαδή μπορεί και να είναι να βάλουμε τα κλάματα. Το περιμένω κι αυτό, και ίσως με ανακουφίσει.

Το απόσπασμα είναι από τη Μυστική ιστορία της Ντόνα Ταρτ – βιβλίο που αυτός ο άντρας διάβασε μέσα σε μια νύχτα.