Νeo-multi-avopolis

Τελευταία, η κουλτούρα του music junky έχει παρεισφρήσει με φόρα σε ένα μπουκέτο από ιστολόγια που ως τώρα την αντιμετώπιζαν ως άλλο ένα topic και που οι ιδιοκτήτες τους μόλις που άφηναν να υποψιαστούμε τον ιριδισμό στις κόρες των ματιών τους κάθε φορά που άκουγαν ένα γαμάτο καινούριο συγκρότημα. Τελευταία, καταχωρίσεις που μιλάνε για αγάπη, ματαίωση και για το τι έφαγες χτες γεμίζουν παθιασμένα σχόλια περί καταβολών της κρατούσας χορευτικής κουλτούρας και του ποσοστού αυθεντικότητας των μουσικών κινημάτων. Τελευταία, η έκρηξη του ρεφρέν που δε συμβαίνει στα Gagarin αυτής της πόλης ούτε στα μπαρ όπου τα πίνουμε τη νύχτα συμβαίνει στα κάτω κάτω ULR της δεξιάς στήλης με τους Blogbusters.

Σου αποκαλύπτω ότι σπάζομαι αρκετά που αγνοώ τις μισές τουλάχιστον μουσικές πληροφορίες που διαβάζω κι έτσι δεν μπορώ να συμμετέχω στις κουβέντες. Η αλήθεια που επιπλέει όμως είναι ότι τα πνευμόνια μου γεμίζουν φρέσκο αέρα εξοχής (ή μήπως πηχτό εφέ διαδοχικής επίδρασης ουσιών αταίριαστων μεταξύ τους;) όταν βλέπω πόσο βαθιά και σοβαρά συνδέονται μερικοί με τη μουσική και πόσο καθαρά και έξυπνα γράφουν γι' αυτήν. (Στο refreshing των πνευμόνων πρόσθεσε και μια ιδέα από καμάρι γύφτικου σκεπαρνιού, που ξέρω και προσωπικά δυο τρεις τέτοιους καλούς αγωγούς του ηλεκτρισμού του ήχου.)

Κι αν θέλεις όλα τα παραπάνω σε ένα σλόγκαν: Μουσική - Εδώ γύρω υπάρχει μια αλληλεπίδραση που θα σε κάνει να την αγαπήσεις.

:-)