6.1.06

ΠιΕς

Ξεκαθαρίζω ωστόσο ότι δεν περιφρονώ αυτόν που μένει στο σπίτι που του παραχώρησε η γιαγιά του. Δεν είμαι υπέρ του τζάμπα ηρωισμού. Απλώς πιστεύω ότι όποιος τα καταφέρνει χωρίς ευνοϊκές συνθήκες αξίζει ένα εύγε παραπάνω.

Επίσης, θέλω να τονίσω ότι η ψωροπερηφάνια είναι για μένα εξίσου λάθος με τη ζητουλίαση. Όταν έχεις κάτι πραγματικά ανάγκη, είναι πολύ ωραίο να το ζητάς και να το δέχεσαι με αγάπη - και αυτό το έμαθα από μια δίωρη τηλεφωνική συζήτηση με τη Σωτηρούλα (μια μεγαλύτερη συνάδελφό μου με οικογένεια - με την οποία δεν έχουμε καν φιλικές σχέσεις), όταν είχα δεμένα χέρια λόγω τενοντίτιδας για ένα μήνα και είχα φλιπάρει που έπρεπε να με ταΐζουν.

Αυτό το ΥΓ δεν το πρόσθεσα στο προηγούμενο ποστ γιατί μου άρεσε να τελειώνει έτσι όπως τέλειωνε.

1 comment:

l'esprit de l'escalier said...

Αγαπητό άσπρο αυτοκίνητο ξέξασπρο, η φυσική θέση ενός βρικόλακα είναι στο νεκροταφείο, αλλά επειδή το συγκεκριμένο blog cemetery δε διαθέτει αυτοκινητόδρομους, θα σε δεχτώ πίσω στον κόσμο των ζωντανών, όπως μου ζήτησες (ο Τιμ Μπάρτον δε θα ζητούσε ποτέ κάτι τέτοιο).